Nowych telewizorów plazmowych nie produkuje się już od kilku lat. Nie oznacza to jednak, że ludzie przestaje je kupować. Dobrą „plazmę” nadal można bez problemu kupić na rynku wtórnym, a często jest tańsza od nowego sprzętu. Dlatego też ważne jest zrozumienie, na jakiej zasadzie działa telewizor plazmowy i jak wypada w porównaniu z modelem LCD.

Plazma i LCD: podobieństwa

Jeśli weźmiemy pod uwagę tylko wygląd, telewizory plazmowe i LCD są do siebie bardzo podobne. Obydwa modele są płaskie i cienkie, a także posiadają bardzo zbliżone funkcje operacyjne. Zarówno jedne, jak i drugie można zamontować na ścianie, a także mogą mieć dostęp do Internetu i strumieniowego przesyłania filmów lub seriali. Rodzaj kabli, jakich potrzebujemy do jego podłączenia również jest bardzo podobny, lub nawet identyczny. No i oczywiście najważniejsze – zarówno telewizory LCD, jak i plazmowe nadają się do oglądania filmów w różnej jakości i rozdzielczości. A jednak pomimo tych wszystkich podobieństw, sposób wyświetlania obrazu na jednym i na drugim bardzo się od siebie różnią.

Jak działają telewizory plazmowe?

Technologia telewizorów plazmowych opiera się na żarówkach fluorescencyjnych. Wyświetlacz składa się ze specjalnych komórek z wąskimi szczelinami. Znajdują się w nich wszystkie elektrody oraz warstwa izolacyjna, która oddziela obydwa szklane panele. Podczas produkcji wtryskuje się specjalny gaz, który przyjmuje postać plazmy. Gdy włączamy nasz telewizor i chcemy obejrzeć ulubiony film, gaz otrzymuje odpowiedni ładunek elektryczny w określonych odstępach czasu. Gdy ten odpowiednio się naładuje, pobudza do działania czerwone, niebieskie i zielone luminofory, w wyniku czego widzimy obraz na ekranie. Każdą grupę luminoforów nazywa się pikselem, czyli elementem obrazu. Jako, że piksele w telewizorach plazmowych działają na zasadzie generowania światła, nazywa się je wyświetlaczami emisyjnymi.

Telewizory plazmowe zazwyczaj są cienkie, podobnie jak modele LCD. Jednak nawet, gdy w telewizorach kineskopowych nie zawsze istnieje potrzeba stosowania starych rozwiązań, „plazmy” nadal wykorzystują do generowania obrazu luminofory. W efekcie telewizory plazmowe mają pewne wady kineskopów, jak choćby wytwarzanie ciepła czy ryzyko wypalenia matrycy.

Jak działają telewizory LCD?

Technologia telewizorów LCD jest zupełnie inna, niż w przypadku „plazm” – mimo wielu podobieństw estetycznych. Przede wszystkim panele LCD wykonuje się z dwóch warstw przeźroczystego materiału, które wcześniej się polaryzuje i łączy ze sobą. Jedną z tych warstw pokrywa polimer, którego zadaniem jest utrzymanie ciekłych kryształów – to właśnie przez nie przepływa prąd. Kryształy umożliwiają przepuszczanie lub blokowanie światła, tym samym tworząc obraz na ekranie. Jako, że kryształy same z siebie nie wytwarzają światła, jest im potrzebne zewnętrzne źródło. Od wielu lat prawie zawsze jest to dioda LED i to właśnie dzięki niej na ekranie pojawia nam się obraz. Jako, kryształy LCD nie mogą wytwarzać światła, tego typu urządzenia określa się jako wyświetlacze transmisyjne.

Telewizor LCD jest znacznie bardziej energooszczędny, ponieważ nie potrzebuje do działania świecących luminoforów. Źródło światła w modelu LCD wytwarza również znacznie mniej ciepła, a sam ekran nie emituje promieniowania.

Zalety i wady telewizora LCD

W porównaniu z telewizorem plazmowym, w przypadku ekranów LCD nie istnieje problem wypalania obrazów statycznych. Tego rodzaju urządzenie cechuje się także niższą temperaturą pracy i brakiem problemów z użytkowaniem na dużych wysokościach. Jakość obrazu jest zazwyczaj lepsza, niż w przypadku „plazmy”, dlatego telewizory LCD bardziej nadają się do oglądania w jasno oświetlonych pomieszczeniach. Różnica jest także odbijaniu się światła – na powierzchniach ekranów większości modeli LCD nie zauważa się tego problemu. Telewizory plazmowe są znacznie bardziej podatne na odbijanie się promieniu słonecznych lub innych źródeł światła. Urządzenia LCD w większości przypadków są również lżejsze, niż ich plazmowe odpowiedniki o podobnych wymiarach.

Czy wszystko to oznacza, że telewizor LCD jest jednoznacznie lepszy od plazmowego? Jak się okazuje – niekoniecznie. Są bowiem obszary, w których to ten drugi radzi sobie zdecydowanie lepiej. „Plazma” charakteryzuje się wyższym współczynnikiem kontrastu, który wynika z renderowania czerni, która na tego typu telewizorach wydaje się być głębsza. Telewizory plazmowe cechują się także lepszym śledzeniem ruchu – na urządzeniach LCD w niektórych przypadkach mogą występować opóźnienia. Różnica na korzyść „plazmy” występuje też w przypadku efektywnego kąta widzenia. Na telewizorach LCD znacznie łatwiej o wyblakłe kolory lub ich rozmazanie podczas szybkiego ruchu. Jest to szczególnie zauważalne w przypadku obiektów, które mocno ze sobą kontrastują. W przypadku urządzeń LCD istnieje ryzyko wypalenia się pojedynczych pikseli, czego efektem są czarne kropki na ekranie, które mogą przeszkadzać w oglądaniu. No i – oczywiście – telewizory plazmowe są tańsze.